Ik wil heel graag aandacht vragen voor ENM, een erg nare aandoening. Sinds een klein jaar heb ik het ook, dus ik weet wat het is. De medische term is Extra Nasale Mucificatie, in het Nederlands wordt het Buitenneuzelijke Versnotting genoemd en het komt erop neer dat je overal onderhuids snot ontwikkelt dat eigenlijk in je neus thuishoort. Het is het onsmakelijke zusje van dik worden, want dik worden daar is eigenlijk niks mis mee, biebsjes zijn ook dik en dat is juist ontzettend smakelijk.
Maar als je ENM hebt verander je heel langzaam in een condoom halfvol lobbige oude joghurt, een wit lillend condoom met inhoud, ik zeg het maar net hoe ’t is. En dat valt in dit geval niet op te leuken met ribbeltjes, nopjes, aardbeienaroma of glow-in-the-dark. Het enige wat helpt is ingrijpen.
Dus nu heb ik mij opgegeven voor een trainingsprogramma met een personal trainer en een diëtist en dat is nog dezelfde jongeman ook en ik mag tot December helemaal NIKS. En ik vind het fantastisch.
Een goede vriendin van mij vroeg: “Is dat nou niet een beetje overdreven, zou je er niet liever gewoon aan proberen te wennen dat je oud wordt?” Het is echt een goede vriendin, dus dat mag ze best zeggen. Maar nadat ik haar twee keer keihard met haar voorhoofd op de granieten vensterbank had gesmakt vond ze het toch een heel goed plan, ik kan ontzettend goed discussieren.
Dus nu sta ik 3 keer per dag voor mezelf die paar dingen te koken die ik wel mag en als ik dat op heb heb ik nog steeds honger maar ik fleur er enorm van op. En ik moet hele idiote kunstjes doen op de sportschool, soms moet ik wel drie keer naar het betreffende Youtube-filmpje kijken, zó raar zijn ze en ook dat vind ik leuk. En ik ben al een béétje snot kwijt.
Daarom wil ik iedereen vragen dit bericht te delen als solidariteitsbetuiging voor mensen met ENM. Ik denk dat ik wel weet welke van mijn vrienden dit zullen doen. Geen hond namelijk, daarom durf ik het ook te vragen.