Normale mensen ontbijten natuurlijk op zondagmorgen met croissantjes, glaasjes sinaasappelsap, vijgenjam, de eerste teringdure en smaakloos drassige aardbeien, een cornflake of drie, kortom: liflafjes en petit-rien'tjes.
Zo niet ik.
Bij het betreden van de keuken werd ik omvangen van een wonderlijk licht en er was een luide stem die zei: "Neem dan Uw mixer en bereid Vette Spijzen. Uw lever zult gij tuchtigen en Uw bloed zal druipen als zwijnsreuzel." Dus tsja, wat doe je dan? Drie spekpannekoeken, ik kon niet anders, het moest. De andere drie zijn voor straks.
En dan nu nog meer koffie, lenzen in en een nieuwe aflevering van Da Vinci's Demons met hopelijk veel dooien. En ik doe straks pas kleren aan, die joggingsbroek kan best nog even.
